Een steeds groter deel van de hbo- en wo-studenten heeft een migratieachtergrond. Deze groep studenten bereikt het hoger en wetenschappelijk onderwijs vaker dan studenten zonder migratieachtergrond door het stapelen van diploma’s van oplopende niveaus.
Stapelen heeft voordelen, zoals het behalen van meer diploma’s. Maar de stapelroute is niet altijd eenvoudig, vanwege soms problematische aansluitingen tussen sommige onderwijssoorten. Hierover is al veel bekend. Naar de persoonlijke ervaringen en behoeften van stapelaars is minder onderzoek gedaan. Deze constatering vormde aanleiding voor KIS om onderzoek te doen onder hoogopgeleiden (studenten en afgestudeerden). Wij vroegen hen hoe zij de stapelroute hebben ervaren en hoe zij gedurende hun onderwijscarrière zijn ondersteund.
Onnodig
Een groot deel van de stapelaars blijkt tevreden met hun stapelroute, maar de meerderheid van hen geeft eveneens aan dat zij – in hun beleving – onnodig een stapelroute hebben doorlopen. Dat heeft onder andere te maken persoonlijke omstandigheden, maar ook met onderadvisering op de basisschool en onderschatting van hun onderwijspotentie op het voortgezet onderwijs. Daarnaast geven stapelaars met een migratieachtergrond het vaakst (vergeleken met andere groepen studenten) aan zich onvoldoende gesteund te hebben gevoeld gedurende hun onderwijscarrière. Bijna de helft van hen heeft zowel feitelijke als emotionele ondersteuning gemist. Met name van onderwijsprofessionals als docenten en mentoren, maar ook van ouders/verzorgers/opvoeders.
Meer persoonlijk contact met onderwijsprofessionals, juiste advisering op basis van individuele capaciteiten en ondersteuning op het terrein van schoolkeuze, schoolloopbaan en doorstroom zouden volgens stapelaars ervoor kunnen zorgen dat jongeren met een migratieachtergrond minder vaak een onnodige stapelroute doorlopen.