In de notitie van Marion Vijghen ‘Hoe specifiek is regulier beleid (en andersom)’? staat welke inzet de 22 gemeenten die zijn aangesloten bij het Samenwerkingsverband, hebben geleverd voor de Marokkaans-Nederlandse doelgroep. De ambitie is dat de structurele oververtegenwoordiging van Marokkaans-Nederlandse jongeren bij schooluitval, werkloosheid, overlast en criminaliteit wordt gekeerd. Het Verwey-Jonker Instituut heeft de inspanningen afgezet tegen de knelpunten en aanbevelingen uit een eerdere analyse: Gemeentelijk beleid voor Marokkaans- Nederlandse jongeren (Vandenbroucke et al., 2008).
Wat hebben de gemeenten in de afgelopen twee jaren geleerd over (de effectiviteit van) hun inzet en hoe ze denken de positieve elementen vast te houden indien de inspanningen op doelgroepniveau (moeten) worden omgezet naar een reguliere aanpak?