Het bereik en de toegankelijkheid van voorzieningen voor nieuwe Nederlanders vormen al lang een hardnekkig probleem. De afstand tussen ‘vraag en aanbod’ is vaak groot. Dat verklaart ook de opkomst van de – vaak als paraprofessional aangestelde – ‘intermediair’. Deze functie blijkt dikwijls een opstap te zijn naar werk voor allochtone vrouwen die kampen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt.
In opdracht van de Directie Emancipatie van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) onderzocht het Verwey-Jonker Instituut de mogelijkheden voor het creëren van paraprofessionele functies, toegespitst op de welzijns- en woningsector. De belangrijkste bevinding is dat de huidige projectmatige aanpak moet worden overstegen. Om paraprofessionele functies structureel te verankeren is het nodig dat de overheid het belang van dit overbruggingswerk erkent, en dat lokale bestuurders hiervoor beleidsverantwoordelijkheid nemen.