Gemeenten zijn verplicht om jaarlijks een cliëntervaringsonderzoek (CEO) uit te voeren onder hun inwoners die gebruik maken van ondersteuning vanuit de Wmo 2015. Voor de uitvoering van het CEO Wmo 2015 was het gebruik van een standaard vragenlijst voorgeschreven, bestaande uit tien vragen en mochten gemeenten deze aanvullen met eigen vragen en/of een aanvullend onderzoek. Deze opzet stemde gemeenten niet tot tevredenheid, omdat de wijze waarop het CEO was ingericht gemeenten onvoldoende bruikbare sturingsinformatie opleverde. Gemeenten waren dan ook gebaat bij een ontwikkeltraject om tot een nieuwe manier van uitvoeren en rapporteren van het CEO Wmo te komen. In 2019 is er een gezamenlijk ontwikkeltraject gestart met de VNG, VWS, experts en een aantal gemeenten. Hierbij is een nieuwe aanpak ontworpen. Deze opzet heeft het Verwey-Jonker Instituut geanalyseerd.
De nieuwe opzet van het CEO Wmo is er enerzijds op gericht om een landelijk beeld te destilleren van de cliëntervaring Wmo voor het Rijk. Anderzijds is de nieuwe opzet erop gericht om gemeenten flexibiliteit te geven bij het inrichten van het CEO, zodat zij daardoor betere lokale sturingsinformatie kunnen verkrijgen en kunnen inzetten op het leren en verbeteren
In dit onderzoek analyseert het Verwey-Jonker Instituut de gemeentelijke rapportages van het CEO Wmo van de gemeenten die hun onderzoeksresultaten voor de deadline van 15 augustus 2021 hebben aangeleverd. Deze landelijke rapportage is een beschrijving van de uitkomsten van de clientervaring Wmo over het jaar 2020. Gemeenten rapporteren over de ervaringen van cliënten en reflecteren zelf op de uitkomsten over hun gemeente. Dit verschaft het Rijk informatie over de staat van de cliëntervaring en op welke aspecten er nog aandacht nodig is. Daarnaast zal er in deze rapportage gereflecteerd worden op het nieuwe CEO Wmo ten behoeve van het ontwikkeltraject.