Armoede is allang niet meer een kwestie van alleen een laag inkomen. Ieder individu dat in een neerwaartse spiraal van armoede terechtkomt, krijgt te maken met grote en kleine problemen op verschillende terreinen: we spreken van multiproblematiek. Dit vraagt van het beleid om een zogenaamde governance-aanpak. Deze aanpak sluit aan bij drie grote bewegingen in onze samenleving. De eerste is dat gemeenten een gecombineerd participatiebeleid (social inclusion policy) uitwerken.
De tweede betreft het rendementsdenken. Het is immers de vraag hoe die lokale gecombineerde participatiebeleid zo efficiënt en effectief mogelijk te maken is. De derde beweging gaat over de inzet van informele ondersteuning. Zelfredzaamheid en empowerment van burgers zijn belangrijk, maar leiden niet vanzelf tot minder sociale uitsluiting. Er moet tegelijkertijd aandacht zijn voor een menswaardig inkomen en een duurzame arbeidssituatie. De bijdragen in deze publicatie gaan in op de vraag wat de governance-aanpak voor het (toekomstig) armoedebeleid betekent.