De afgelopen jaren zijn veel projecten opgezet voor de activering van dak- en thuislozen en verslaafden. De werkplaatsen, veegprojecten, ‘uitzendbureaus’ en straatkranten mogen zich al jaren verheugen in een grote belangstelling. Sinds de lancering van de eerste straatkranten, rond 1995, is die interesse niet meer geluwd. Maar sorteren de projecten ook effect? Bieden ze de deelnemers een perspectief om hun leven weer op de rails te zetten? En wat is de positieve uitwerking op de leefkwaliteit in buurten en wijken?
Deze publicatie brengt het relatief jonge veld van werk- en activeringsprojecten voor dak- en thuislozen en verslaafden uitvoerig in beeld. De activiteiten blijken niet alleen een ruggensteun voor deze groep. Ook de omgeving en samenleving profiteren van de herwonnen eigenwaarde van de deelnemers. Het boek verwoordt rechtstreeks vanuit de praktijk de soms moeizame wijze waarop met deze lastig te bemiddelen groep kan worden gewerkt. Het benoemt de knelpunten en kansen voor verbetering van deze bijzondere vorm van activering en arbeidsintegratie. De succesindicatoren zijn bruikbaar voor de continuering en uitbouw van deze projecten en hebben directe relevantie voor de praktijk van projecten en beleidsverantwoordelijken.