Voor gemeenten is nazorg aan jeugdige ex-gedetineerden in de leeftijd van twaalf tot achttien jaar een betrekkelijk nieuw beleidsveld. In een nazorgtraject kunnen allerlei voorzieningen nodig zijn, variërend van schuldhulpverlening tot begeleiding naar school of werk. Het doel van deze nazorg is het vergroten van de kans op een positief, stabiel leven met voldoende toekomstperspectief. Het moet terugval in crimineel of ander ongewenst gedrag voorkomen.
De gemeente Den Haag heeft jaarlijks met ongeveer 160 jongeren te maken die korte of lange tijd in detentie hebben gezeten; soms meerdere keren. Aan welke nazorg heeft deze groep behoefte? Hoe voorziet het huidige gemeentelijke nazorgaanbod daarin? Sluiten vraag en aanbod op elkaar aan?
Voor dit rapport is de behoefte van 25 jeugdige ex-gedetineerden en acht ouders in kaart gebracht. Bij instellingen met een nazorgaanbod is geïnventariseerd wat voor nazorg zij op vrijwillige en onvrijwillige basis bieden en welke verwachtingen zij hebben over de rol van de gemeente Den Haag. Het rapport biedt inzicht in de behoeften van jongeren en hun ouders, en in de fricties tussen vraag en aanbod als het gaat om bepaalde leefgebieden en doelgroepen. Bovendien wordt de rol van de gemeente nader belicht.