De Stichting Thuiszorg/Welzijn Ouderen Zoetermeer en omstreken, de Stichting Gezondheidscentra Zoetermeer en ’t Lange Land Ziekenhuis werken al jarenlang samen bij de ontwikkeling en vernieuwing van de gezondheidszorg in Zoetermeer. In 1994 besloten de instellingen om een gezamenlijk model te ontwikkelen voor cliëntenraden in Zoetermeer, vooruitlopend op de invoering van de Wet Medezeggenschap Cliënten in Zorginstellingen (WMCZ).
De provincie Zuid-Holland en de gemeente Zoetermeer zijn bereid gevonden het project mede te financieren. Het experiment ging in februari 1995 van start met de ontwikkeling van een gezamenlijk model. Eind 1995 waren in de drie betrokken instellingen cliëntenraden geïnstalleerd die in 1996 met het model hebben geëxperimenteerd. Het project werd in de uitvoeringsfase begeleid door een projectleider en geëvalueerd door het Verwey-Jonker Instituut.
Deze rapportage doet verslag van de evaluatie van de tweede fase (de werving) en de derde fase (de proeffase). Het rapport komt tot de conclusie dat samenwerking tussen cliëntenraden binnen een regio een aantal voordelen biedt. Deze voordelen liggen met name op het terrein van onderlinge steun en informatie-uitwisseling. Voor de ontwikkeling van cliëntenraden tot adviesorganen met een zeker gezag binnen en buiten de instelling, kan een onafhankelijke adviseur/ondersteuner een belangrijke rol vervullen ten aanzien van de informatievoorziening en het ontwikkelen van een netwerk van informanten van onder meer patiëntenorganisaties. De ondersteuning van de cliëntenraden door het RPCP heeft het karakter van een tweedelijnsfunctie: als een platform voor informatie en advies vanuit het patiëntenperspectief en als een schakelstation voor een netwerk van patiënten- en consumentenorganisaties. Daarnaast pleit het rapport voor het ontwikkelen van een landelijke en regionale infrastructuur ten behoeve van de invoering van cliëntenraden in de niet-residentiële instellingen, waarmee cliëntenraden kunnen uitgroeien tot onafhankelijke en deskundige adviesorganen.