Diabetes type 2 is één van de meest voorkomende chronische aandoeningen bij de oudere helft van de bevolking. Hoe kijken mensen met dit type diabetes tegen hun ziekte aan? Hoe gaan ze er mee om? En waar liggen hun informatiebehoeften? Deze vragen stonden centraal in interviews met 112 diabetespatiënten uit acht huisartsenpraktijken, verspreid over Nederland. Het onderzoek had tot doel de DVN (Diabetesvereniging Nederland) gegevens te verschaffen over voorlichting en andere activiteiten die zij voor deze doelgroep kan inzetten.
Van de onderzochte personen vinden velen dat hun diabetes niet al te veel voorstelt. Sommigen lijken hun aandoening te bagatelliseren. De meesten voelen er weinig voor zelf hun bloedglucose te gaan controleren. Ingrijpende gevolgen voor het persoonlijk leven hebben zich bij een minderheid voorgedaan.
De huisarts is veruit de belangrijkste bron van informatie over diabetes en de behandelmogelijkheden. In aanwezige kennis over diabetes bestaat een grote variatie: sommigen zijn goed op de hoogte, terwijl bij anderen de kennis heel gebrekkig is. Ook de behoefte aan nadere informatie loopt sterk uiteen. Voor alle onderwerpen die in de voorlichting aan de orde komen is een meer of minder grote informatiebehoefte aan te wijzen. Er bestaat belangstelling voor zowel mondelinge als schriftelijke informatie.
De speciale organisaties genieten geen algemene bekendheid bij de doelgroep. Meer dan de helft kent de DVN als patiëntenvereniging niet, en nog veel minder zijn op de hoogte van het bestaan van het DFN (Diabetes Fonds Nederland).