Als antropoloog ben ik opgeleid om buiten mijn eigen ‘bril’ te kijken naar probleem- en vraagstukken en deze te doorgronden. Ik ben mij bewust van structuren binnen de samenleving en hoe deze doorvloeien binnen beleid, maar vooral ook binnen de levens van burgers zelf. Intersectionaliteit, ook wel kruispuntdenken genoemd, is hierbinnen een belangrijk uitgangspunt om ervaringen beter te begrijpen en beleid inclusiever te maken. Intersectionaliteit includeert verschillende diversiteitsfactoren, zoals gender, leeftijd, sociaaleconomische achtergrond, die iemands positie in de maatschappij bepalen. Hierdoor krijg je inzicht in meerdere lagen van uitsluiting en discriminatie.
Inclusie, gelijke kansen, discriminatie en veiligheid zijn thema’s die mij aan het hart gaan. Ik werk graag mee aan onderzoeken die handelingsperspectieven bieden om beleid en praktijk inclusiever en toegankelijker te maken. Daarnaast vind ik het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn, eigen keuzes kan maken en zich veilig kan voelen op straat, school, werk, thuis en in diens eigen lichaam.
Als onderzoeker vind ik het belangrijk om verschillende perspectieven mee te nemen bij het beantwoorden van een onderzoeksvraag. Ook ga ik voor onderzoek het liefst ‘het veld’ in en hecht ik waarde aan de effecten die resultaten hebben voor de praktijk. Ik ga actiegericht te werk en zoek samen met de opdrachtgever en de praktijk naar de juiste manieren om het beste resultaat te krijgen. Ik zet hiervoor naast interviews, focusgroepen en observaties ook bijvoorbeeld fotografie of verhalen in. Zo vroeg ik nieuwkomers om foto’s te maken van plekken waar zij zich thuis voelden in Nederland en plaatsen waar zij zich uitgesloten voelden om nieuwe inzichten op te doen naast de gesprekken die we voerden. Resultaten verwerk ik in rapportages, maar ook in factsheets, infographics of presentaties.