Dagelijks verrichten vrijwilligers talloze werkzaamheden in maatschappelijke organisaties. Wie een kleine wandeling maakt door een buurt komt al gauw langs diverse locaties waar vrijwilligers actief zijn: de sportclub, de kerk, de moskee, de school, het buurthuis en het verzorgingshuis. Vrijwilligers voeren allerlei werkzaamheden uit die aanvullend of ondersteunend zijn bij het werk van betaalde krachten en mantelzorgers. Het gaat om bestuurlijk werk, administratieve taken, klusjes uitvoeren, vervoer bieden, informatie geven, collecteren, bezoek afleggen en gezelschap houden, maar ook om actie voeren of belangen behartigen van burgers of dieren.
Van oudsher werken vrijwilligers en beroepskrachten veel samen, hoewel de verhouding in de loop der jaren is veranderd. Taken die aanvankelijk door vrijwilligers werden verricht kwamen met de opkomst van de verzorgingsstaat steeds meer in handen van professionals. Naarmate vrijwilligerswerk ingang vond in professionele organisaties, besefte men dat de inbreng vanuit de samenleving onontbeerlijk was. Daarmee nam de onderlinge afhankelijkheid toe. De samenwerking tussen vrijwilliger en beroepskracht dient een wederzijds belang, maar kan ook spanningen opleveren. Zo is steeds meer behoefte ontstaan aan een duidelijke taakverdeling tussen beroepsmatig en vrijwillig werk.
Deze publicatie gaat in op de verhouding tussen vrijwilligers en beroepskrachten, binnen hun verschillende organisatievormen en binnen de maatschappelijke omgeving. Op basis van veldwerk in diverse typen van landelijke en lokale (vrijwilligers)organisaties is nagegaan hoe de relatie tussen vrijwilligers en beroepskrachten geworden is zoals deze nu is. De rapportage laat zien hoe de identiteiten van vrijwilligerswerk en beroepsmatig werk in de loop van de tijd veranderden. En wat er nodig is om tot een optimale samenwerking te komen, zodat de vernieuwende kracht van vrijwilligerswerk tot zijn recht kan komen.