Nederland kent sinds de afgelopen jaren een groot aantal voorzieningen voor mensen met een psychische handicap. Deze ongebonden schilvoorzieningen bestaan buiten het reguliere aanbod van de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) en vormen er als het ware een schil omheen. Ze variëren van opvang, lotgenotencontact of vriendendiensten tot arbeidsbemiddeling en informatievoorziening.
Deze publicatie gaat in op wat ongebonden schilvoorzieningen voor mensen met een psychische handicap betekenen. Deze voorzieningen blijken een onmisbare functie te hebben voor mensen met een psychische handicap. Ze vormen een steun in de rug en zijn een plaats voor het onderhouden van sociale contacten.
Wil het reguliere voorzieningenaanbod (sociaal-cultureel werk, gemeentelijke diensten, sportverenigingen) toegankelijk zijn voor mensen met een psychische handicap, dan is echter meer nodig. Een tweezijdige aanpak kan de maatschappelijke participatie aan werk en welzijn bevorderen. Ten eerste door met ondersteuning en opleiding te investeren in de kansen en het zelfvertrouwen van mensen met een psychische handicap. Ten tweede door er tegelijkertijd voor te zorgen dat de omgeving meer begrip krijgt voor mensen met een psychische handicap. Daarbij kunnen vooral gemeenten en werkgevers profiteren van de vele methodieken en ervaringskennis die de verschillende voorbeeldprojecten in dit onderzoek opleveren.
Opdrachtgever: Lfos (Landelijke federatie ongebonden schilvoorzieningen).