Sinds 1 augustus 1996 is de Wet Boeten, Maatregelen, Terug- en invordering sociale zekerheid (BMTi) van kracht. Deze wet heeft onder meer tot doel de effectiviteit van en uniformiteit in de uitvoeringspraktijk te vergroten. Verder beoogt de wet misbruik van socialezekerheidswetten te voorkomen en onverhoopte overtredingen te bestraffen. Het uitgangspunt van de wet is dat misbruik niet mag lonen.
Uit diverse onderzoeken blijkt dat een deel van de geconstateerde uitkeringsfraude niet wordt bestraft. UWV (Uitvoering Werknemers Verzekeringen) heeft het Verwey-Jonker Instituut gevraagd hiernaar een studie te verrichten. Dit rapport gaat in op de redenen voor het niet opleggen van een boete of waarschuwing na overtreding van de inlichtingenplicht inzake de WAO en WW. Onderzocht is wanneer een sanctie wordt opgelegd en wat de achtergronden zijn van het niet opleggen van een sanctie.
Uit het onderzoek blijkt dat de registratie van de belangrijkste basisgegevens, zoals de wijze van afdoening, over het algemeen correct zijn geregistreerd. Wel komt naar voren dat de uitvoeringsrichtlijnen voor zowel WW- als WAO-medewerkers niet altijd duidelijk zijn. Ook noemen medewerkers van de WAO-afdelingen capaciteitsproblemen als oorzaak voor het niet opleggen van sancties. Het rapport sluit af met aanbevelingen die kunnen bijdragen aan een juiste uitvoering van de wet BMTi.