In een achttal steden zijn er huiskamerprojecten voor straatprostituees. Deze huiskamers bieden straatprostituees niet alleen een veilige plek, maar leveren ook een grote bijdrage aan de volksgezondheid en de handhaving van de openbare orde. Daarnaast zijn er echter ook knelpunten waar de huiskamers mee geconfronteerd worden, zoals het feit dat vrouwen die verwezen worden naar de hulpverlening nogal eens tussen de wal en het schip geraken.
In dit deelrapport wordt verslag gedaan van een inventarisatie-onderzoek naar de knelpunten die in de acht steden ervaren worden. Niet alleen de coördinatoren van de huiskamers, maar ook politiefunctionarissen en hulpverleners is gevraagd welke oplossingsrichtingen mogelijk zijn en wat hun behoefte is aan landelijke coördinatie.