Nederland is uitgegroeid tot een dynamische migratiesamenleving. De diversiteit in sociale, culturele en demografische zin maakt het samenleven in onze buurten en wijken soms ingewikkeld. Want als achtergronden en leefpatronen uiteenlopen, weten bewoners elkaar minder goed te plaatsen. Om herkenning en contact te bevorderen is volgens onderzoekers en beleidsmakers publieke familiariteit nodig: lichte, spontane en herhaalde vormen van ontmoeting in de buurt.
KIS bracht met kwalitatief onderzoek in vijf steden in beeld hoe publieke familiariteit in de praktijk tot stand komt en hoe het kan worden bevorderd: de Nieuwe Bibliotheek in Almere, Wijkpark Cromvliet in Den Haag, de markt in Rotterdam, het VerHalenHuis in Tilburg en het Krachtstation Kanaleneiland in Utrecht.
Het onderzoek maakt duidelijk dat deze ontmoetingsplekken bijdragen aan onderlinge vertrouwdheid en thuisgevoelens van bezoekers. Om de kans op lichte contacten en ongedwongen ontmoeting te vergroten, is het belangrijk om meerdere functies samen te brengen op een plek of in een gebouw en om te zorgen voor levendigheid. Het rapport bevat concrete aanbevelingen voor beleidsmakers, sociaal professionals en ontwerpers om publieke familiariteit in gemengde wijken te bevorderen.
Bij het rapport horen twee bijlages:
– Een literatuurstudie.
– Een bijlage met de casusbeschrijvingen. Hierin gaan we dieper in op de plekken die we onderzocht hebben.