Binnen het Verwey-Jonker Instituut werk ik sinds 2019 aan onderzoek naar de ervaringen van verschillende doelgroepen, om zo te kunnen bijdragen aan beleid dat goed aansluit bij álle groepen in de samenleving.
Als sociologe en bestuurskundige heeft mijn hart altijd gelegen bij kwalitatief onderzoek. Ik ben een generalist – eerder verdiepte ik me in de wijkaanpak, kansengelijkheid, residentiële jeugdhulp, onderwijs-zorgarrangementen, sociale cohesie, de inclusieve energietransitie. Toch blijft een terugkerend thema mijn betrokkenheid bij mensen waar kwetsbaarheid of multiproblematiek een rol speelt, vaak in zogenoemde ‘kansarme wijken’ of ‘krachtwijken’. Door in gesprek te gaan met sleutelfiguren, ervaringsdeskundigen en professionals probeer ik te komen tot nieuwe aanpakken om beleid mensgerichter in te richten. Met onze onderzoeken hoop ik dan ook bij te kunnen dragen aan beleid dat wordt gestuurd door de ervaringen van álle diverse groepen in de samenleving.
De MIA: dilemma’s blootleggen door de juiste vragen te stellen
Een mooi instrument dat ik heb ontwikkeld is de MIA (Maatschappelijke Impact Afwegen). Dit is een tool om de impact van Rijksbeleid op sociale cohesie te analyseren, in al haar facetten: gelijkheid, veiligheid, sociaal contact, leefomgeving en vertrouwen. De MIA legt nieuwe kennis over sociale dilemma’s bloot door de juiste vragen te stellen en integraal naar de impact van beleid op maatschappelijke verhoudingen te kijken. Het instrument is ontwikkeld om een spiegel voor te houden aan beleidsmakers en kan dus een belangrijke rol spelen in een cultuuromslag naar een meer reflecterende en responsieve overheid.