Gemeenten verwachten van zorgvragende burgers dat ze meer gebruikmaken van de eigen mogelijkheden en de kracht van hun sociale omgeving. Gemeenten hebben de afgelopen jaren werk gemaakt van de ambitie om de Wmo tot een participatiewet te maken. Maatwerk staat daarin voorop. Nu de invoering van de Wmo een eind op weg is, zien we duidelijker waar het bij vraagverheldering om gaat: aansluiten bij wat de zorgvrager nog kan.
Dit vraagt om veel meer dan eigen kracht en een eigen sociaal netwerk. Hier zijn ook professionals nodig die daar actief op inspelen en vrijwilligers die meedoen. De samenwerking van verschillende partijen in een samenhangende aanpak krijgt vorm via convenanten en wijkgericht werken. In dit essay beschrijven we vier hoofdkenmerken van de gekantelde werkwijze aan de hand van deelonderwerpen, geïllustreerd met voorbeelden uit de gemeentelijke praktijk. Het essay sluit af met enkele dilemma’s die gemeenten bij hun gekantelde werkwijze tegenkomen.