De aanpak van de reclassering is de afgelopen decennia veranderd van een dadergerichte naar een maatschappijgerichte aanpak met de focus op veiligheid. De interventies zijn gericht op gedragsverandering, zodat de justitiabele beter kan functioneren in de maatschappij en de maatschappij minder last heeft van de justitiabele.
Het gedrag kan gunstig worden beïnvloed door bij de cliënt in te zetten op het maken van verantwoorde keuzes, zelfreflectie en motivatie om de gestelde doelen te behalen. Herstelbemiddeling kan hieraan bijdragen doordat de dader geconfronteerd wordt met de gevolgen van zijn gedrag voor het slachtoffer en de gelegenheid krijgt om verantwoordelijkheid te nemen voor het gepleegde delict. Daarom vinden bij Reclassering Nederland drie pilots herstelbemiddeling plaats. De vraag die hier uit volgt: past herstelbemiddeling wel bij de reclassering?
In dit rapport wordt verslag gedaan van de evaluatie van de drie pilots bij Reclassering Nederland, waarbij aandacht is voor de verschillen tussen de pilots op doel, organisatorische aspecten, samenwerking en achtergronden van cliënten. Daarnaast worden drie scenarios geschetst, namelijk 1) herstelbemiddeling als product van de reclassering, 2) herstelgerichte activiteiten door de reclassering, maar de bemiddeling door een andere organisatie, en 3) de reclassering als partner in een onafhankelijke organisatie die herstelbemiddeling aanbiedt.